بررسی تاثیر برنامه آموزشی غنی سازی روابط بر سازگاری و رضایت زناشویی زوجین نابارور

زمینه و هدف: ناباروری به عنوان یک بحران در زندگی مشترک زوجین،نه تنها مشکلات روانشناختی را بوجود می آورد،بلکه می تواند به عنوان یک ضربه پرقدرت بر علیه سازگاری و رضایت زناشویی زوجین  عمل کند. پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر غنی سازی روابط بر سازگاری و رضایت زناشویی زوجین نابارور انجام  گرفت. مواد و روش ها: این پژوهش  نیمه تجربی از نوع پیش آزمون- پس آزمون  با گروه کنترل است.جامعه آماری 64 نفر  از زوجین نابارور شهر بیرجند که به صورت تصادفی در دو گروه آزمون(15زوج) و کنترل(17زوج)  قرار گرفته اند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه استاندارد سازگاری زناشویی اسپاینر بود که قبل از مداخله ، بلافاصله پس از آن و سه ماه بعد از مداخله تکمیل گردید. مداخله شامل 6 جلسه آموزشی بود . تجزیه و تحلیل داده ها توسط نرم افزار16  spss   با آزمون های آماری و  آنالیز واریانس تکرار شده انجام شد. یافته ها: قبل از مداخله دو گروه از نظر میانگین نمره ها همسان بودند. پس از مداخله، در گروه مورد میانگین نمره  سازگاری از 22/4± 101/5 به  10/6 ± 129/33 ،رضایت زناشویی از 8± 33/8  به 4/8 ±44 ،همبستگی دونفری از  3/8 ± 12 به 2/2 ± 16/1 ،توافق زوجین از 10/5 ± 44/6 به 6/1 ± 54/8، ابراز محبت از 3/7 ± 11 به1 ± 14/2 افزایش یافت ( 05 / p<). نتیجه گیری: نتایج نشان داد آموزش غنی سازی روابط بر سازگاری و رضایت زناشویی موثر است لذا جهت افزایش سازگاری و رضایت زناشویی، آموزش غنی سازی روابط پیشنهاد می شود.   نوع مطالعه: مطالعه پژوهشی.